Wat een week, wat een week.......

Maandag kwam de lokale supermarkt met fruit voor de kinderen, Kaylee en ik hebben de hele middag lekker fruit staan proeven. De kinderen vonden het echt heel erg leuk en gingen fruitsoorten proeven die ze normaal niet zouden nemen. Dinsdag weden we wakker met geschreeuw en gekrijs, wat een rot ochtend. Later op stage, wel op tijd, maar iets later dan gewend, omdat ik geen zin had om naar beneden te gaan met dat geschreeuw, dus op stage de situatie uitgelegd en lekker de dag begonnen. Vandaag had ik een vervanger want Miss Davies (mijn begeleider) had een kennismakingsdag met de nieuwe kinderen. Er was een probleem met een van de lessen want de vervanger kon de liedjes niet vinden, terwijl zij een noodoplossing aan het bedenken en uitvoeren was, zocht ik de liedjes op en ben ze met de kinderen gaan zingen…. Mijn held zei ze, ze was enorm blij en ze heeft de les afgemaakt. Toen was het alweer woensdag en zitten we op de helft van onze reis. Ook heb ik mijn ruspje nooitgenoeg helemaal afgemaakt en hij is echt vet leuk geworden al zeg ik het zelf. En dan donderdag, op stage ging de dag heel erg lekker en thuis hebben we aan onze dagboeken zitten knutselen. Maar dan krijg je de avond, die verliep niet helemaal lekker….
Kaylee kwam net als elke donderdag om 22.45 terug van haar waterpolo training, wij nog even zitten kletsen, nouja meer fluisteren want we weten dat je als we gewoon praten je dat heel erg hoort. Toen wij om 23.30 naar bed gingen en de lampen in de woonkamer uitdeden, ging het licht boven aan.
Er kwam een geschreeuw en gevloek boven aan de trap vandaan met alle verwijten die je maar kunt verzinnen. De gast moeder stond te schreeuwen. Met als laatst ik houd dit geen 4 weken meer vol! Toen was het voor ons ook over en hebben wij op vrijdag de mensen gebeld waar wij terecht kunnen met problemen, ook hebben we contact gezocht met de docenten op school. Er is niets aan te doen, over naar een ander gezin kunnen we niet, dus dat wordt maar het gesprek aangaan. We hebben een goed gesprek gehad met de gastvader, die het beste met ons voor wil. Alles doorgepraat hebben we afgesproken dat er meer communicatie komt, als er iets is gewoon zeggen tegen ons want wij kunnen dat niet ruiken en wij pikken het niet om als oud vuil behandeld te worden. Vervolgens wilde we het nog even met de gastmoeder erbij doorpraten maar die deed net of ze lag te slapen en loop nu (zondag) ons nog zoveel mogelijk mis en heeft er niets meer over gezegd.
Om alle vrede te bewaren gaan wij maar veel leuke dingen doen overdag en zorgen we dat we voor 22.00 op onze eigen kamer zijn en geen geluid meer maken….. je begrijpt wel dat donderdag en zeker vrijdag hectische dagen waren. Maar die dagen heel veel lieve berichtjes gehad van onze leraar uit Nederland en van onze lieve ouders. Dus laat die laatste 4 weken maar komen wij zijn er klaar voor!
Zaterdag zijn we lekker naar de stad geweest en heb ik gereserveerd voor een afternoon tea, want we hadden een leuk thee huisje gevonden. Kaylee had een high tea voor haar verjaardag gehad van mij en ze was direct verliefd op dit thee huisje wat gerund wordt door Japanners.
De planning was om zondag met de bus daar heen te gaan want het lag in het plaatsje verderop, komen we bij de bus, rijdt hij niet….. dus dan maar lekker luxe met de taxi. Taxi bellen en even later op naar het thee huisje.
Het was daar echt geweldig, het zonnetje scheen geweldig en het was erg leuk. Lekkere groene thee, eindelijk weer even iets anders als thee met melk, scones, sandwiches en een lekker stukje taart nar keuze. De mensen vertelde dat ze erg veel Nederlanders krijgen en zelf in Nederlandse tijdschriften staan.
Na een heerlijke afternoon tea, zagen we bij de kassa die overheerlijke Japanse groene thee, kopen die handel om lekker de komende 4 weken te kunnen drinken. Want ja over 4 weken ben ik alweer 1 dag thuis. En dan heb je nog de was, dat is ook echt komisch elke keer weer, deze keer hebben we het op een nieuwe manier moeten ophangen ….niet op een was rek, nee dat doen we niet, nee dat doen we op een gespannen lijn onze slaapkamers, de gordijn roe en op kledinghangers op mijn kledingrek. Dus ja, wat zeg je daar van…..

Dikke kus en tot over vier weken.
- X -